Interview Gisela Eberhardt, dochter van een gast
‘De ontvangst was heel lief, heel warm’
In gesprek met Gisela Eberhardt, dochter van Friedo Eberhardt. Friedo is al een aantal weken bij ons te gast. Samen met haar moeder had Gisela thuis de zorg voor haar vader. Ze heeft twee broers. Gisela is een echte Rotterdammert.
Hospice de Liefde
Via de huisarts, dokter Ardjan Munten van de huisartsenpraktijk Mozaiek op Zuid is haar vader bij ‘De Liefde’ terecht gekomen. “We hadden Ardjan al als huisarts dus die kon gemakkelijk mee naar jullie”. Hospice de Liefde werkt o.a. samen met praktijk Mozaiek als gasten hun eigen huisarts niet mee kunnen brengen omdat dat te ver zou zijn voor de huisarts. Nu bleek het om een eigen patiënt te gaan. “We kozen voor Hospice de Liefde omdat we volledig vertrouwen hadden in Ardjan. Het ging niet langer thuis met mijn vader. Mijn moeder ging eraan onderdoor. Ze kon het niet meer aan.” Het laatste zetje kwam van de huisarts. Hij belde Gisela op om te melden dat er plek was. Dat was op donderdag en op vrijdag zat ‘papa’ – zoals ze haar vader liefkozend noemt – al bij ‘De Liefde’. “Nu vindt papa het fijn dat hij hier is. De tuin vindt hij erg fijn. Papa is altijd een buitenmens geweest.”
Rust en Geruststelling
“De ontvangst was heel lief, heel warm. Jullie gaven gelijk aan dat alles kon. Iedereen is welkom, elk geloof. Papa kan eten en drinken wanneer hij dat wil. Fijn dat er rekening wordt gehouden met de eigen wensen. Als papa om 3 uur in de nacht ijs met slagroom wil, dan krijgt hij dat. We kunnen op bezoek komen wanneer we willen. We kunnen 24 uur per dag terecht of bellen hoe het gaat. Dat is een grote geruststelling voor de achterban.”
“In het begin bleek papa opgeknapt door de rust, de prachtige tuin en de goede verzorging. Uiteraard gaat hij achteruit vanwege zijn ziekte.” Haar vader en moeder wonen in een hele drukke en lawaaierige wijk. Bij ‘De Liefde’ krijgt ‘papa’ de rust die hij voorheen vond als hij naar zijn bootje ging bij Hardinxveld. Daar kon hij dagen alleen zijn. “Nu wil hij ook het liefst alleen zijn. Dat is wel eens moeilijk voor ons.” De eerste dagen schaamde haar vader zich nog wel als hij hulp kreeg bij toiletbezoek. “Jullie hebben dat heel goed opgevangen. Dat is een hele geruststelling voor hem en voor ons. Voor mij vooral dat ik niet meer zo zwaar de eindverantwoordelijkheid draag. Ik woon om de hoek. Soms moest ik midden in de nacht komen. De druk op mijn schouders viel weg toen hij hier kwam. En het heeft de druk bij mijn moeder weggehaald.”
Bijzondere momenten
De vader van Gisela is liever op zichzelf. Hij deelt weinig, is geen prater. “Hij is hier nu wel stukjes over de oorlog gaan vertellen. Hij is in 1937 geboren in Duitsland. Ik vind het jammer dat hij niet eerder er iets over verteld heeft. Dat zou voor hem misschien wat meer rust gebracht hebben. Nu heeft hij hier af en toe nachtmerries. Dat vind ik bloedzielig”. Gisela ervaart de weldadige rust en de sfeer van ‘De Liefde’. “Ik heb zelf een druk leven, een hectisch gezin. Ik vind het dan fijn om hier te komen.” Op de vraag ‘Hospice de Liefde werkt vanuit boeddhistische inspiratie met aandacht, openheid en liefde. Hebben jullie daar iets van gemerkt?’ reageert ze op z’n Rotterdams duidelijk en direct.: “Zeker, eeuwig dankbaar en papa is ook heel dankbaar!” Dan valt ze even stil. “Papa is een echte Feyenoord fan. Binnen de familie is hij daar altijd heel strikt in geweest, en dan echt heel strikt. Wij mochten van hem niet naar Amsterdam. Ik ben nu 59 en nog nooit in Amsterdam geweest! Of ik er nog ooit kom?”
Interview & tekst: Hans Gijsen